Στο πλαίσιο της πολιτιστικής ανταλλαγής μεταξύ ποικίλων φορέων του εσωτερικού και του εξωτερικού, το μουσείο παίρνει μέρος με τον βραχυχρόνιο δανεισμό αρχαίων έργων των συλλογών του.
Το εργαστήριο έχει ως κύριο μέλημα την διατήρηση της κατάστασης κάθε αρχαίου έργου, που προκρίνεται ως δάνειο, αναλλοίωτη κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του και εργάζεται διαρκώς για τη βελτίωση των συνθηκών αυτής. Με γνώμονα αυτό ανέπτυξε δύο τύπους ενισχυμένων ξυλοκιβωτίων μεταφοράς. Ο σχεδιασμός τους περιλαμβάνει, εκτός από τη διάταξη box in a box, τη χρήση σύνθετης ξυλείας για τις επενδύσεις, τη χρήση συμπαγούς για τις εδράσεις, καθώς και την εφαρμογή πλαισίων μετά νευρώσεων από συμπαγή ξυλεία για την ενδυνάμωση των επενδύσεων. Η σημαντικότερη συμβολή του νέου σχεδιασμού στη βελτίωση των ξυλοκιβωτίων είναι η εφαρμογή έως και τριών διαφορετικών τύπων αντικραδασμικών συστημάτων (εφέδρανο ελαστομερών, βάση τριαξονικής φόρτισης, φύλλο κόκκων βουλκανισμένου ελαστικού) για τη μείωση των κραδασμών και των δονήσεων μιας ευρείας κλίμακας ιδιοσυχνοτήτων που αναπόφευκτα προκύπτουν κατά τη διάρκεια της οποιασδήποτε μεταφοράς (οδική, πλωτή, εναέρια) και μπορούν να επιβαρύνουν την κατάσταση διατήρησης του αρχαίου.
Σύμφωνα με μετρήσεις ειδικού καταγραφικού εξοπλισμού που τοποθετήθηκε σε αρχαία έργα, για την μεταφορά των οποίων χρησιμοποιήθηκαν οι παραπάνω δύο τύποι ξυλοκιβωτίων, οι επιζήμιες/επιβλαβείς δονήσεις και κραδασμοί που δέχτηκαν τα αρχαία κατά τη διάρκεια της μεταφοράς ελαχιστοποιήθηκαν έως και εκμηδενίστηκαν.